Ένα παραμύθι . . .Αληθινό

Ένα παραμύθι θα σας πω... Και όμως είναι αληθινό... 

Και συνέβη ένα πρωί, σε μια γνώριμη σχολική αυλή... 

Ένας μικρούλης πείναγε και λαίμαργα ξεκίνησε να τρώει.. 

Όμως δεν φαντάστηκε ποτέ ότι το ντονατάκι, αστεία δεν βαστάει..

Στο λαιμό του έκατσε, και άρχισε να χοροπηδάει..

Χοντρούλι όπως ήταν σφήνωσε δεν είχε που να πάει...

Είδε καλό καιρό μες τον χειμώνα η αναπνοή, θέλησε τσάρκα για να βγει!! 

Ντύθηκε, στολίστηκε και έσυρε να πάει, συνάντησε την τροφούλα στενάχωρη να παραμιλάει . .

Οι δύο τους μάλωναν, ποια είχε δίκιο, μα ο χρόνος να περνάει... 

Καμία τους δεν κατάλαβε, πως η ζημιά παραφύλαει...

 
Ο μικρούλης πνιγόταν, δεν είχε που να πάει, 

μονομιάς τα χέρια έβαλε στο στόμα, 

φοβήθηκε, σκεφτόταν γιατί πονάει!

 
Ευτυχώς θυμήθηκε, να τρέξει για να σωθεί, 

στους δασκάλους του που ήξεραν,

πως την δύσκολή στιγμή, 

η γνώση και η ψυχραιμία αρκεί !

 
Οι δάσκαλοι, την μάλωσαν, χτυπήματα της έδωσαν, στην πλάτη δυνατά, 

με δύναμη την πέταξαν, της είπαν ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ...

Ο Μικρούλης έζησε, και είναι μια χαρά, χαρούμενος γύρισε στο σπίτι του ξανά, 

έμεινε μια κακή ανάμνηση να θυμάται παντοτινά!!

 
Μα δόθηκε ένα μάθημα σημαντικό, και όλα τα παιδιά το πήραν σοβαρά, 

βλέποντας την τροφούλα προβλήματα να δημιουργεί ξανά!!

 
Μοιάζει σαν ένα παραμύθι, μα είναι αληθινό, μακάρι, 

όλα τα παραμύθια να έχουν το όμορφο τέλος αυτό....

Όταν έμαθα το περιστατικό, πάγωσα ολόκληρος, ακούγοντας όμως την γεμάτη έκφραση θαυμασμού του γιου μου, να την περιγράφει, νιώθοντας και ο ίδιος θαυμασμό για όσα έβλεπε στο σπίτι με τον πατέρα του, αλλά περισσότερο για τους ίδιους τους δασκάλους τους, που με θάρρος αντιμετώπισαν αυτή την έκτακτη κατάσταση, ένιωσα για 2η φορά, ότι τίποτα δεν πάει στράφι, όλα έχουν τον σκοπό τους σε αυτή την ζωή.

 Όταν ξεκινήσαμε τις εκπαιδεύσεις στο σχολείο, προληπτικά, πότε δεν βάλαμε στο νου μας ότι μπορεί κάτι να συμβεί, όταν παλέψαμε με τον σύλλογο γονέων να αγοράσουμε Απινιδωτή, πότε δεν πιστέψαμε ότι αυτός ίσως χρειαστεί..

Περήφανος για το Σχολείο μας - Περήφανος για τους Δασκάλους μας 

στο 60 Δημοτικό Λιβαδειάς - Περήφανος για τον Σύλλογο Γονέων   

 
Και καταλήγω ξανά και ξανά και ξανά Εκπαιδεύσου ΤΩΡΑ, Αύριο ίσως είναι ΑΡΓΑ.
Η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία, και πρέπει αυτό να μπει στην καθημερινότητα μας.

 
Act Fast Act Now / Time is Life